Jaki szczeniak owczarka niemieckiego długowłosego będzie do nas pasować?

Każdy szczeniak owczarka niemieckiego posiada własny temperament. Jak więc określić, który psiak będzie do nas najbardziej pasował?

Pisałem już wcześniej o tym, w jaki sposób powinien zostać zakupiony i wybrany szczeniak owczarka niemieckiego długowłosego. Gorąco zachęcam, byś w pierwszej kolejności zapoznał się z tamtym artykułem. Skupiłem się w nim na możliwościach wyboru psa, jakie są otwarte przed przyszłymi właścicielami owczarków niemieckich długowłosych.

Każdy szczeniak owczarka niemieckiego długowłosego posiada własną osobowość

Zdrowie i wygląd to jednak nie wszystko. Kolejnym, niezwykle istotnym elementem, na który trzeba zwrócić uwagę przed przygarnięciem szczeniaka owczarka niemieckiego długowłosego, jest określenie jego temperamentu. Owczarek niemiecki długowłosy jest psem niemal dla każdego. Niemniej jednak, nie każdy psiak nadaje się dla danego typu właściciela. Szczeniaki w miocie potrafią się bardzo od siebie różnić, już w wieku wczesnego dzieciństwa wykazując określone cechy charakteru, które umożliwią nam wybór najbardziej właściwego czworonoga.

Zgaduję, że poważnie myślisz o zakupie szczeniaka owczarka niemieckiego długowłosego i pewnie prześledziłeś wiele artykułów na temat tego, jak powinno się wybierać przyszłego podopiecznego. W większości pozycji wyczytałeś zapewne, że najlepiej, by wybierany szczeniak owczarka niemieckiego długowłosego był największy i najbardziej śmiały w miocie, oraz by wykazywał spore zainteresowanie człowiekiem? Otóż, nie jest to do końca najlepsza metoda, a przynajmniej – nie jest to metoda najlepsza dla każdego.

Wśród szczeniaków w miocie można zwykle wyróżnić kilka rodzajów temperamentów – szczeniak dominujący, szczeniak pośredni (średnio dominujący), szczeniak wycofany oraz szczeniak niezależny. To właśnie przynależność do którejś z tych kategorii pozwala nam na dokonanie racjonalnego wyboru. Przyjrzyjmy się więc dokładnie każdej z tych kategorii.

Szczeniak dominujący

Szczeniak owczarka niemieckiego o dominującym charakterze wrośnie zwykle na silnego, aktywnego psa. Będzie posiadał niewiarygodnie duże pokłady energii. Wiecznie będzie dopominał się wyzwań, zadań, szkoleń, zabaw, spacerów i pochwał.

Jest to pies potrafiący samodzielnie pokonywać przeszkody na jakie napotka w swoim życiu i wykazujący się niezależnym, kreatywnym myśleniem. Jeżeli nie będziemy w stanie zagospodarować jego wolnego czasu (a naprawdę trudno zmęczyć takiego psa i sprawić, by położył się spać), może on wpadać na „głupie pomysły”, np. przekopie nam wszystkie grządki w ogrodzie, rozszarpie prześcieradła czy zacznie zaganiać naszą świnkę morską (AKA kawię domową) jak owcę.

Pies o takim charakterze jest urodzonym przywódcą. Z łatwością podporządkuje sobie wszystkie znajdujące się w domu zwierzęta, a jeżeli mu na to pozwolimy, także domowników.

Jest to idealny zwierzak przeznaczony do pracy – da sobie radę przy zaganianiu zwierząt jak i podczas pełnienia funkcji obronnej (pamiętajmy tylko, że sierść owczarka niemieckiego długowłosego nieco ogranicza możliwość jego wykorzystania w warunkach, w których zmuszony będzie do stałej pracy na świeżym powietrzu).

Dla kogo?

Jest to idealny towarzysz dla wszystkich osób, które dysponują duża ilością czasu i prowadzą bardzo aktywny tryb życia (np. regularny jogging czy jazda na rowerze, przy których to aktywnościach pies może nam towarzyszyć).

Osoby, którym przypadnie do gustu szczeniak owczarka niemieckiego długowłosego o dominującym temperamencie, powinny mieć już wcześniej doświadczenia z układaniem czworonogów. Wskazane jest też, by osoba przygarniająca psiaka o takim charakterze była stanowcza i posiadała dominującą osobowość – pies będzie czuł się najlepiej, gdy człowiek będzie miał w jego oczach autorytet. W przeciwnym wypadku owczarek może próbować podporządkować sobie właściciela, a z tego nigdy nie wynika nic dobrego.

Tym samym, osoby uległe i bez doświadczenia powinny raczej unikać wyboru dominującego szczeniaka. Zarówno właściciel jak i psiak z czasem mogą przestać czuć się w swoim towarzystwie swobodnie.

Pies taki nie nada się też (zwykle) dla osób z małymi dziećmi. Również osoby w podeszłym wieku, niepełnosprawne czy posiadające problemy zdrowotne powinny odpuścić sobie szczeniaka dominującego. Istnieje bowiem duża szansa, że albo pies przez swoją niespożytą energię zrobi właścicielowi krzywdę, albo też właściciel nie zapewni psu odpowiedniej ilości rozrywek i aktywności.

Jak go rozpoznać?

Szczeniak owczarka niemieckiego o dominującym charakterze jest zwykle największy i najodważniejszy z miotu. To on pierwszy dobierze się do miski, gdy tylko znajdzie się w niej jedzenie. To on pierwszy podejdzie do nas, gdy tylko znajdziemy się w jego otoczeniu. To on zainteresuje się pierwszy rzuconą piłką, czy podarowaną zabawką.

Gdy staniemy obok takiego szczeniaka podejdzie on do nas, położy się pod stopami, zacznie skakać wokół naszych stóp albo zacznie zachęcać nas to zabawy.

Gdy tylko odsuniemy się od takiego psiaka natychmiast do nas podbiegnie – nie trzeba będzie go nawet do tego zachęcać.

Jeżeli weźmiemy takiego szczeniaka na ręce, bądź posadzimy go sobie na kolanach, natychmiast zacznie się wyrywać. Nie będzie potrafił usiedzieć w miejscu.

Jeżeli rzucimy takiemu psiakowi piłkę albo zaproponujemy zabawkę, przyniesie nam przedmiot, ale nie odda nam go dobrowolnie – będzie czekał, aż damy radę mu go wyszarpać z pyska, a sam proces szarpania się z nim będzie mu sprawiał wyraźną przyjemność.

Szczeniak pośredni

Szczeniak pośredni wyrośnie na psa aktywnego i posłusznego. Nie będzie zwykle sprawiał problemów. Podobnie jak szczeniak dominujący potrafi myśleć samodzielnie, ale zdecydowanie bardziej polega na poleceniach swojego właściciela. Rzadko miewa „głupie pomysły”.

Co do zasady nie ma problemów z ułożeniem psa o takim charakterze. Nie jest on lękliwy i lubi towarzystwo ludzi. Bardzo łatwo zbuduje bardzo silną więź ze swoim właścicielem.

Pies taki będzie lubił częste i regularne aktywności. Nie powinien też mieć problemów z przyjęciem treningu i szybko nauczy się sztuczek, które mu wpoimy.

Dla kogo?

Jest to idealny zwierzak dla osób aktywnych. Doskonały wybór dla par z dziećmi. W ten sposób pies zawsze będzie miał stały kontakt z domownikami (których uwielbia), jak również stałych towarzyszy zabaw.

Nie jest to jednak wybór odpowiedni dla seniorów, osób schorowanych czy z jakiegokolwiek powodu zmuszonych do ograniczenia aktywności na świeżym powietrzu. Osoby takie będą miały problem z zapewnieniem psu odpowiedniej ilości niezbędnego mu wysiłku.

Jak go rozpoznać?

Gdy znajdziemy się w jego otoczeniu szczeniak taki podejdzie do nas, obwącha nas, ale nie będzie rzucał się na nasze nogi czy dopominał się zabaw w tak ekspresywny sposób, jak szczeniak dominujący.

Gdy oddalimy się od niego może nie zdecydować się od razy do nas podejść. Gdy jednak zawołamy go albo zaczniemy wykonywać zachęcające ruchy rękami, powinien do nas podejść merdając ogonem oraz obdarzając nas ufnym spojrzeniem.

Gdy weźmiemy go na ręce, szczeniak nie powinien się wyrywać. Nawet, gdy przewrócimy go na plecy i zaczniemy drapać po brzuszku, powinien szybko się odprężyć i leżeć spokojnie w pełni nam ufając.

Pies taki nie będzie też starał się wyrwać z naszego uścisku ani uciekać, gdy zaczniemy go głaskać – zawsze zachowa stoicki spokój.

Rzucając szczeniakowi piłkę lub patyk pochwyci on przedmiot w pysk, przyniesie, a następnie spokojnie połozy go u naszych stóp.

Charakterystyczne u psów o takim temperamencie jest także to, że posiadają one zróżnicowany zakres reakcji. W niektórych sytuacjach będą równie śmiałe jak szczeniak dominujący. W innych natomiast będą onieśmielone (np. zamiast podejść i zainteresować się położonym przez nas przedmiotem będą go obserwować z dystansu).

Szczeniak wycofany

Zwierzak taki wyrasta zwykle na nieśmiałego, nieco strachliwego osobnika dorosłego. Potrafi być bardzo oddany właścicielowi, stroni jednak od osób obcych albo widywanych jedynie sporadycznie.

Ma on wyraźnie niższy poziom energii niż psy wykazujące pozostałe temperamenty.

Nie lubi on niespodzianek. Boi się głośnych dźwięków, w szczególności pisków, krzyków i huków.

Potrafi mieć też problemy z przyswojeniem sobie bardziej zawansowanych sztuczek czy przyjęciem treningu.

Dla kogo?

Jest to wybór jedynie dla osób spokojnych i stanowczych. Pies musi czuć w swoim właścicielu stałe oparcie, gdyż nigdy sam nie przejmie inicjatywy i nie stanie się dominującym osobnikiem. Bez oparcia może stać się wyjątkowo strachliwy, a w pewnych okolicznościach, również agresywny.

Psy takie zwykle nie potrzebują dużo aktywności. Mogą być idealnym wyborem dla osób starszych i samotnych, ponieważ dość łatwo nawiązują więzi emocjonalne, ale zwykle tylko z jedną osoba, w której widzą swojego pana/panią. Pies taki z miłą chęcią położy się w tym samym pomieszczeniu, w którym przebywa jego właściciel i nie będzie dopominał się dodatkowych atrakcji.

Szczeniak owczarka niemieckiego o takim temperamencie nie nadaje się dla par z dziećmi, osób ekspresywnych (lubiących sobie pokrzyczeć ;)), czy też zamieszkujących w hałaśliwym środowisku (centra miast, pobliskie tory kolejowe, etc.).

Jak go rozpoznać?

Jest to zwykle psiak, który nie chce wyjść z kojca. Stara się z dystansu obserwować swoje rodzeństwo. Wyraźnie widać, że jest spięty. Często składa uszy po sobie i ma skulony ogon, który trzyma między nogami.

Gdy znajdziemy się w jego otoczeniu będzie potrzebował dłuższej chwili, zanim zdecyduje się do nas podejść. Zamiast swobodnego kroku przybierze raczej pozycję defensywną, pozwalającą mu szybko się wycofać, np. zacznie się powoli do nas czołgać.

Gdy się od niego odsuniemy, będzie się nam tylko przyglądać. Dopiero gdy go zawołamy albo zachęcimy, po dłuższej chwili zdecyduje się do nas podejść bardzo ostrożnym, powolnym krokiem, albo ponownie się podczołga.

Wzięty na ręce ma tendencje do popiskiwania. Będzie bardzo spięty i zestresowany. Nie będzie się jednak szarpać.

Po rzuceniu piłki pobiegnie w jej stronę, ale zwykle jej nie podniesie. Nawet w przypadku, w którym piłka znajdzie się w jego pysku, nie będzie on chciał jej zwrócić rzucającemu. Skupi się raczej na tym, by poturlać ją w inną stronę.

Szczeniak niezależny

Jest to zwierzak najbardziej dziki z miotu. Do człowieka podchodzi zwykle nieufnie, stara się zdystansować, czasami też ucieka lub przejawia zachowania agresywne.

Nie oznacza to, że pies taki nie może zostać oswojony. Jest to jak najbardziej możliwe, przy czym wymaga dość dużo pracy i przede wszystkim czasu. Ten typ psa sam z siebie spontanicznie nie zacznie nas zachęcać do zabawy – inicjatywa jest po naszej stronie.

Pies taki wykazuje się bardzie dużą samodzielnością. Bardzo trudno poddać go skutecznemu treningowi. Jeżeli nie poświęcimy mu odpowiednio dużo czasu, może się nigdy do nas nie przyzwyczaić, co będzie skutkować tym, że w praktyce będziemy trzymać w domu dzikie zwierzę.

Dla kogo?

Na psa o takim temperamencie powinny zdecydować się osoby posiadające spore doświadczenie, które „wiedzą, co robią”.

Nie jest to pies dla osób, które często opuszczają dom czy mieszkanie na długie godziny pozostawiając psa bez opieki – w takich warunkach może nie wytworzyć się odpowiednia więź emocjonalna między człowiekiem a zwierzęciem.

Jak go rozpoznać?

Przede wszystkim szczeniak taki będzie starał się zdystansować od człowieka i unikać jego spojrzenia. Nie będzie on też okazywał radości przy pierwszym spotkaniu, chociaż w przeciwieństwie do szczeniaka wycofanego, nie będzie szczególnie wystraszony.

Przy pierwszym spotkaniu psiak taki będzie udawał, że w ogóle nas nie widzi. Nie podejdzie. Prędzej już skieruje się w kierunku przeciwnym do miejsca, w którym stoimy.
Nie ważne, jak będziemy go nawoływać czy zachęcać – nie podejdzie do nas.

Wzięty na ręce zacznie się wyrywać a gdy nie uda się mu uwolnić z naszego uścisku, odwróci głowę w kierunku przeciwnym do miejsca, w którym znajduje się nasza twarz.
Gdy rzucimy mu piłkę albo zupełnie to zignoruje, albo też pochwyci ją i odejdzie w tylko sobie znaną stronę.

Na zakończenie

Wskazówki zawarte w tym artykule mają za zadanie sprawić, by każdy szczeniak owczarka niemieckiego długowłosego trafił we właściwe ręce (oraz by każdy właściciel wybrał odpowiedniego dla siebie psiaka). Warto jednak przy wyborze szczeniaka posiłkować się również radami hodowcy, który zna swoje zwierzęta, jak również zdrowym rozsądkiem, a czasami także intuicją.

Miejmy na względzie, że szczeniaki mogą wykazywać również osobowości mieszane, będące wypadkową kilku wyżej wskazanych typów charakterów (przy czym raczej będą to mieszanki pies dominujący –pies pośredni, czy pies wycofany – pies niezależny, niż pozostałe kombinacje).

Czasami jednak najistotniejsza przy wyborze psiaka może się okazać po prostu chemia między człowiekiem i zwierzęciem. Zdarza się, że spojrzymy tylko na szczeniaka a on na nas, i już wiemy, że to towarzysz na całe lata.

Dodaj komentarz